In gewone gesprekken heeft iemand het soms over “zijn ziel” om aan te geven dat het lichaam waardoor hij spreekt de echte persoon is, en dat wat algemeen “de ziel” wordt genoemd, een eigendom is van dat lichaam – een soort ballonachtige kabel die boven hem zweeft en op de een of andere manier met hem verbonden is. Dit is een vage, onnauwkeurige en misleidende uitspraak; in werkelijkheid is het juist omgekeerd. Een mens is een ziel en bezit een lichaam, of eigenlijk meerdere lichamen. Los van het zichtbare voertuig waardoor ze hun zaken regelen in deze lagere wereld, bezitten ze andere lichamen die niet waarneembaar zijn voor het gewone oog, waarmee ze opereren in de domeinen van emotie en intellect. In de loop van deze eeuw zijn er ongelooflijke stappen gezet in ons begrip van de kleinste details van het menselijk lichaam.
“Jouw energie-intelligentie is zo uniek als je vingerafdruk; begrijp het en gebruik het om je leven op te bouwen en te herstellen.” – Anodea Judith
Binnen de Oosterse filosofie en geneeskunde wordt aangenomen dat mensen, naast het fysieke, waarneembare lichaam, ook een energielichaam of subtiel lichaam hebben. Via niet-fysiek waarneembare energiebanen en velden binnen en rondom het lichaam (de aura), zijn mensen verbonden met het totale energieveld dat ons omringt. Deze energiebanen worden aangetroffen in Indiase (nadis) en Chinese (meridianen) gezondheidsleer. De verschillende chakra’s vormen de verbindingspunten tussen de omringende energie en deze energiebanen binnen ons lichaam.
Elke chakra komt overeen met een specifiek aspect van het leven of een domein. Het correct functioneren of disfunctioneren van zo’n chakra beïnvloedt bepaalde psychologische en/of fysieke kwesties die in dat specifieke levensgebied worden ervaren. Mensen hebben primaire en secundaire chakra’s, waarbij de kruin een primaire chakra is. Hier stroomt energie in en uit, wat zorgt voor de beste werking van de chakra’s wanneer de ruggengraat rechtop is.
De hedendaagse westerse wetenschap is tegenwoordig bekend met de verbijsterende complexiteit van het lichaam en heeft tenminste een algemeen begrip van hoe het opmerkelijk ingewikkelde systeem werkt. Het is duidelijk dat hun focus zich heeft beperkt tot het deel van het lichaam dat dicht genoeg is samengesteld om zichtbaar te zijn, en de meesten van hen zijn zich zelfs niet bewust van het bestaan van het soort materie dat, hoewel onzichtbaar, toch substantieel is en in de Theosofie als etherisch wordt beschouwd. Dit onzichtbare deel van ons fysieke lichaam is cruciaal, omdat het fungeert als een voertuig voor de stromen vitaliteit die erdoorheen stromen en het lichaam in stand houden. Zonder dit deel, dat dient als een brug om golven van gedachten en gevoelens vanuit de innerlijke wereld naar de zichtbare, dichtere fysieke materie over te brengen, zou het ego geen gebruik kunnen maken van zijn hersencellen.
Voor een individu met een zeer hoog spiritueel ontwikkelingsniveau is het etherische lichaam zichtbaar als een lichtgevende nevel die het dichtere deel van het lichaam doordringt en er net buiten strekt. Het leven van een fysiek lichaam staat voortdurend bloot aan veranderingen, en om het in stand te houden moet het worden gevoed vanuit drie verschillende bronnen. Het heeft voedsel nodig voor de spijsvertering, lucht voor de ademhaling, en drie soorten vitaliteit om op te nemen. Deze vitaliteit is eigenlijk een kracht, maar wanneer het gekleed is in materie, presenteert het zich aan ons als een zeer verfijnd chemisch element. Het bestaat in alle rijken, maar voor nu is onze taak om naar de manifestaties ervan in de materiële wereld te kijken. Om dit te begrijpen, moeten we iets begrijpen over dit etherische deel van ons lichaam.